Vragen

Het is blijkbaar van alle tijden dat kinderen te horen krijgen dat het onbeleefd is om vragen te stellen. ‘Wie vraagt wordt overgeslagen!’ Kinderen leren de wereld juist kennen door hun niet aflatende stroom vragen, vaak tot grote wanhoop van de volwassenen die zich in verlegenheid gebracht voelen. Sprakeloos. En geraakt. Omdat ze het antwoord niet kennen. Omdat ze het antwoord zelf wel zouden willen weten.

Parzival leerde van zijn moeder dat hij geen vragen mocht stellen. De moeder van Parzival had een groot belang. Ze wilde de jonge Parzival geen kennis laten nemen van de wereld, zodat hij altijd bij haar zou blijven. Maar natuurlijk ging Parzival op onderzoek uit en zo ontmoette hij voor het eerst in zijn leven een ridder. Zijn besluit stond direct vast: Hij zou ridder worden. Hij verliet zijn moeder, die stierf van verdriet. De omzwervingen van Parzival zijn prachtig opgetekend in de verhalen rondom Koning Arthur. Parzival zocht net als vele andere ridders naar de Graal, de schaal met het bloed van Jezus.

Op een gegeven moment komt hij aan bij de burcht waar de Graal bewaard wordt. Hij treft daar een oude gewonde koning aan. Bij de aanblik van de koning voelt hij een steek in zijn hart. Hij heeft echter de les van zijn moeder destijds goed in zijn oren geknoopt: ‘Stel geen vragen’. Hij is getuige van de meest wonderlijke rituelen in de burcht, maar hij blijft stil.

Veel later realiseert hij zich dat hij het Graalmysterie heeft aangeschouwd, maar de burcht en de koning vindt hij niet terug. Hij trekt verder en wordt meer en meer een wijs man, door confrontaties, inzichten en pijn. Pas dan treft hij de Graalburcht opnieuw op zijn pad. De koning zit nog steeds gewond op zijn zetel. Parzival vraagt hem: ‘Waaraan lijdt U, Mijn Heer?’ Eén vraag. Een persoonlijke vraag. Dé vraag. Door het stellen van de vraag bevrijdt hij de koning van zijn pijn. Hij vraagt niet, omdat hij iets hebben wil, hij stelt de vraag, omdat hij weet dat hij daarmee iets schenkt.

Ik houd van dit Middeleeuwse verhaal. Ik ken het pas kort. Het levensverhaal van Parzival leest als de weg die een zich ontwikkelend mens aflegt. Van onwetende jongeling naar wijs mens. Die door zijn oprechte vraag de ander beter maakt. Ik houd van dit verhaal, omdat het de kern blootlegt van het vak waar ik zo van houd: coaching!